Omdat er altijd wat te leren valt, gingen Mariska en ik samen op pad.
We hadden ons opgegeven voor een lezing en praktijkdag over uitvallende honden. De dag bestond uit theorie in de vorm van een lezing en we konden meekijken met een aantal workshops waar hondenbezitters met hun uitvallende hond zich voor hadden ingeschreven.
De lezing was uitvoerig en bevatte voor de deelnemers met uitvallende honden best goede informatie.
De stress signalen bij honden werden goed doorgenomen. En tevens de kalmeringssignalen. Ook de behoeften van de hond werden besproken en dat je als hondenbezitter hierin moet voorzien. Wij zijn het daar helemaal mee eens!
Maar voor de kritische toehoorders waren er ook wel een aantal vraagtekens.
De meeste aanwezigen hadden een herder, sommigen ook een herplaatste herder. Er werd door de spreekster gezegd dat herders een lage bijtrem hebben. Maar is dat wel zo; als herders standaard een lage bijtrem hebben, zouden ze dan geschikt zijn als veedrijvers? Het is toch wel wenselijk dat de schapen op 4 poten blijven lopen.
Bij deze gelijk ook een tip voor jullie; Houdt de informatie die wordt gegeven tegen het licht. Neem niet alles wat gezegd wordt voor waar aan. En ja, ik weet dat het verschrikkelijk moeilijk is om waarheden te scheiden van onwaarheden. Maar wees kritisch! Schrijf voor jezelf op waar je aan twijfelt tijdens een lezing en probeer thuis te achterhalen door betrouwbare (wetenschappelijke) bronnen te raadplegen of het al dan niet klopt.
We spraken ook meerdere eigenaren van uitvallende honden. Wat mij opviel is dat de mensen met een herder het idee hadden dat de gedragstherapeuten en hondentrainers die ze hadden gehad, hun niet voldoende hebben kunnen helpen omdat zij niet begrepen wat een herder was. Zou het werkelijk zo beroerd gesteld zijn in hondenland? Of legden deze baasjes het gedrag van hun hond buiten zichzelf.
Niet om met een vinger te gaan wijzen, maar dit uitvalgedrag ontstaat onder invloed van menselijke sfeer.
En het kan alleen onder invloed van de hondenbezitter weer veranderen. Echt heel goed dus van deze hondenbezitters om aan de slag te gaan. Het hebben van een uitvallende hond leidt tot sociaal isolement van de hond, maar ook van de baas. Dat heeft impact!!
Tijdens de workshop mocht er alleen positief gewerkt worden, dus geen fysieke correcties of lijntjes hoog achter de oren (Anniek Winters werd aangehaald). Vooral bij uitvalgedrag mocht er geen correctie worden gebruikt. Want als angst de grondslag is voor het uitvalgedrag, dan zou je de angst bestraffen.
Hierin zat voor ons ook tegenstrijdigheid. Wij zijn niet tegen correcties, beslist niet. Een goed getimede correctie, met de juiste correctie-intensiteit kan de hond veel leren over zijn aandeel in het gedrag waarvoor hij gecorrigeerd wordt.
Alle in groepen levende zoogdieren zijn op zoek naar de grenzen, wij mensen dus ook. En als er van begin af aan niet duidelijk wordt aan gegeven wat de grens is, dan is er dus geen grens. Dat kunnen we de hond niet kwalijk nemen, maar er kan wel gedrag ontstaan wat we als probleem gedrag zien. Dan kom je op achterstand te staan en zal er hard gewerkt moeten worden, stukje schademanagement.
Timing is echt cruciaal bij hondentraining. We zien vaak dat hondenbezitters te laat zijn met corrigeren en belonen. In dit licht bekeken is je deelnemers geen correcties laten uitvoeren nog niet zo’n slecht idee. We zagen overigens veel honden die geen angst lieten zien.
Het observeren van de handlers en hun honden was zeer interessant. We hebben weer dingen geleerd die we denken toe kunnen gaan passen in onze workshops. BAT, LAT en LAM zijn de termen die voorbij kwamen, deels maken we al gebruik van deze methodieken, zonder te weten dat ze zo genoemd worden. De basis vormt de 4 leersystemen, ONTOE, ONWEG, GOETOE, GOEWEG.
Voor ons blijft relatie mens – hond echter onlosmakelijk verbonden met het gedrag van de hond.
Daarover hebben we in de lezing en workshop niets gehoord of gezien.
Kan je daadwerkelijk de invloed van de baas buiten beschouwing laten??
Ik vind dat je de hond hiermee ernstig te kort doet.
We zagen toch nogal wat combinaties van hond en baas langskomen die zeker gebaat zouden zijn bij een verbetering in de relatie.
Na een lange dag zijn Mariska en ik tot de conclusie gekomen dat we aan de slag gaan met een formule waarbij we een duidelijk plan van aanpak maken voor hondenbezitters met een uitvallende hond. We vinden dat deze groep hondenbezitters zich onterecht ‘niet gezien’ voelen.
Zoals we er nu in staan, gaan we dit samen aanvliegen, een plan van aanpak maken en deze hondenbezitters weer op de rit helpen. Want ook zeker deze hondenbezitters moeten lekker op pad kunnen met hun honden en een sociaal leven kunnen leiden, ja….ook de hond.
En zo blijven we in beweging, op zoek naar oplossingen voor het vraagstuk; hoe kunnen we de hondenwereld een stukje mooier maken. Want alle honden verdienen het! (en de baasjes ook).
˜”*°• it has to be fun •°*”˜